Praca Ewy Fiuk jest próbą rozpoznania i opisu Tykwerowskiej idei kina, w tym charakterystycznego dla tego twórcy języka filmu. Autorka zwraca uwagę na intertekstualne związki między filmami, dokonując ich analizy i interpretacji, a także umieszczając je w szerszym, pozafilmowym kontekście. „Autorka opisuje twórczość Tykwera z niewątpliwym znawstwem, prowadząc czytelnika po meandrach jego stylistycznych wyborów i fabularnych preferencji.” – mówi dr hab. Konrad Kleja.