Książka eksploruje najnowsze nurty i tendencje w dzisiejszej literaturze świata arabskiego. Autorka, kontynuatorka dzieła Profesora Józefa Bielawskiego, proponuje nowy i oryginalny podział tej twórczości na trzy podstawowe nurty (realizm etnografizujący, nurt subiektywny, nurt narracyjny), a proponowany podział podbudowuje analizą twórczości kilkunastu prozaików arabskich (uwzględnieni zostali autorzy egipscy, iraccy, sudańscy, libijscy, syryjscy, palestyńscy, jordańscy, tunezyjscy). Ta analiza umieszczona jest na szerokim tle rozwoju wcześniejszej literatury arabskiej. Zrozumienie procesów zachodzących dzisiaj w prozie arabskiej wymaga sięgnięcia do przeszłości, często nawet do najdawniejszej literatury. Prof. E. Machut-Mendecka dokonuje tej retrospekcji z umiarem i w sposób maksymalnie zwięzły.
Dla czytelnika polskiego książka ta stanie się odkryciem: pozwoli zobaczyć i zrozumieć, jak myśli świat arabski, przy zewnętrznym oglądzie jednolity, a tak naprawdę rozmaity i skomplikowany. Autorka cytuje albo relacjonuje fragmenty omawianej prozy, przeważnie nieznanej w Polsce, sięga do najnowszych badań teoretycznoliterackich, przede wszystkim polskich, tym samym wpisuje się w polską szkołę badawczą literatury.