Najprawdopodobniej u schyłku IV w. p.n.e. dość tajemniczy grecki autor Palajfatos, zapewne jeden z uczniów Arystotelesa, w niewielkim dziełku zatytułowanym Opowieści niewiarygodne spróbował zakwestionować prawdziwość przekazywanych przez tradycję mitologicznych historii, poddając je przy okazji racjonalizującej interpretacji. Z pasją i polemicznym zacięciem przedstawił swoje wersje tradycyjnych podań, proponując prawdopodobne wyjaśnienia wszelkiego typu niezwykłych zdarzeń i pojawiających się w mitach fantastycznych stworzeń. Z pięciu ksiąg dotrwał do naszych czasów jedynie sporządzony w epoce bizantyńskiej wyciąg – 45 krótkich objaśnień wybranych fabuł. Ta niewielka książeczka jest nie tylko świadectwem czasów, w których stopniowo rodziła się nauka w znanej nam dzisiaj postaci, ale także źródłem literackiej przyjemności, a niekiedy po prostu dobrej zabawy dla współczesnego czytelnika.