Niewidzialne

Myślę o przeszłości, o tamtym roku sprzed lat (1967), kiedy w moim życiu tak wiele się wydarzyło, o niespodziewanych zwrotach i odkryciach tamtego roku, szaleństwie tamtego roku, które pchnęło mnie ku późniejszemu życiu, z jego wzlotami i upadkami. Nic tak jak śmiertelna choroba nie wyostrza myśli, nie sprawia, że chce się dokonać podsumowania, wyliczyć ostateczny wynik.
Jest wiosna 1967 roku. Nowy Jork. Adam Walker, dwudziestoletni student Uniwersytetu Columbia i początkujący poeta, poznaje zagadkową francuską parę – ekscentrycznego Rudolfa Borna i jego dziewczynę, Margot. Nie wie, że nowa znajomość w dramatyczny sposób zaważy na jego przyszłości.

Najnowsze dzieło Austera to misternie skonstruowana historia, której wartka akcja przenosi się do Paryża, Kalifornii i na karaibską wysepkę o nazwie Quillia; to opowieść, w której zgłębiane są skomplikowane zależności między pamięcią a prawdą, zmyśleniem a rzeczywistością, tym, co widzialne, i tym, co niewidzialne.

Paul Auster (ur. 1947) – jeden z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich swego pokolenia. Studiował literaturę francuską, angielską i włoską. Jest poetą, krytykiem, eseistą, tłumaczem i autorem scenariuszy filmowych (Dym, Brooklyn Boogie, Lulu na moście – ten ostatni film także reżyserował).
Sławę przyniosła mu Trylogia nowojorska, a jego pozycję ugruntowały kolejne powieści, m.in. Księga złudzeń, Timbuktu, Nieczyste zagranie, Lewiatan, W kraju rzeczy ostatnich, Muzyka przypadku, Mr Vertigo, Księżycowy pałac.

Nakładem REBISU ukazały się dotychczas: Noc wyroczni, Szaleństwa Brooklynu, Trylogia nowojorska oraz Człowiek w ciemności.