"Nic a nic", to zbiór nigdzie dotąd nie publikowanych opowiadań, które Paweł Orzeł napisał w hołdzie Bohumilowi Hrabalowi. Punktem wyjścia dla każdego z nich są łatwo rozpoznawalne dla miłośników czeskiego pisarza, motywy zaczerpnięte z jego tekstów. Lecz na tym kończą się podobieństwa. Zawarte w Nic a nic opowiadania nie są bowiem próbami naśladowania hrabalowskiego stylu. Rządzą się własnymi regułami. Ich autor łączy prozę z poezją, posiłkuje się cytatem, zestawia historyczne postaci, dzieła sztuki oraz utwory muzyczne. W atmosferze ujmującego absurdu, tanecznym krokiem przemieszcza się między miłosnymi wyznaniami, nadaje metafizyczną wartość wydarzeniom pozornie niewiarygodnym i ukazuje mistyczny charakter miejsc poślednich. Paweł Orzeł daje zatem czytelnikowi możliwość przeżywania przygód, oferowanych przez wszystkie sfery jaźni. Podobnie jak Bohumil Hrabal uczula jednak również na to, by od rzeczywistości nie uciekać w obojętność.