Krzysztof Andrzej Jeżewski, poeta, tłumacz, eseista i norwidolog działający od roku 1970 w Paryżu, autor szeregu przekładów dzieł Norwida przy współpracy wybitnych poetów francuskich (m.in. Vade-mecum, O Szopenie, Kleopatra i Cezar, Poezje 1839-1883, antologia Światła Królestwa), stawia w niniejszej pracy, po raz pierwszy w dziejach norwidologii, fascynującą hipotezę o wpływie myśli i poetyki starożytnych Chin na polskiego poetę. W jakiej mierze był to wpływ bezpośredni, a w jakiej wynik zdumiewającego ponadczasowego pokrewieństwa, czyli tzw. synestezji, musi zadecydować sam czytelnik, odwołując się do swej najgłębszej intuicji i inteligencji. Niemniej wyraźna obecność elementów kultury chińskiej i licznych do niej odniesień u Norwida (Konfucjusz, Lao-tsy i Czuang-tsy) zwłaszcza od okresu paryskiego, kiedy miał okazję stykać się z nią częściej, nie może być przypadkowa, świadczy sama za siebie i przemawia siłą faktów.