Kultowa powieść wziętego autora przedstawiająca w stylu szwejkowskim galerię postaci z armii radzieckiej w okresie 2 wojny światowej. Jest rok 1941. Żołnierz Iwan Czonkin dostaje rozkaz pilnowania zepsutego samolotu, który awaryjnie wylądował we wsi Krasnoje. Wybucha wojna, przełożeni zapominają o wartowniku, ale on dzielnie trwa na posterunku…
Prosty chłopski rozsądek i prostoduszność radzieckiego szeregowca sprawia, że z nieustającym zdumieniem przygląda się on otaczającej go rzeczywistości, demaskując absurdy i zakłamanie systemu sowieckiego. Szczerość i naturalność Czonkina, który ma w sobie cechy Haszkowskiego Szwejka i durnia Iwanuszki oraz zakłamanie i głupota reżimu to opozycja, na której opiera się koncept powieści. Wokół tej antynomii Wojnowicz buduje wszystkie groteskowe i absurdalne wydarzenia, w których uczestniczy Iwan Czonkin – antybohater.