Żyć w pojednaniu z samym sobą

Na nasze dni składają się mniejsze i większe szczęścia. Śmiechy i uśmiechy, a także łzy, dni śmierci, które są czasem żałoby po zgasłych marzeniach, znużonych czy poranionych miłościach.
Gdybyśmy przynajmniej mogli wybierać... Jesteśmy bowiem stworzeni do życia, do szczęścia. Jesteśmy tego pewni, bo tak dobre są dni, kiedy ciało i serce cieszą się dobrym zdrowiem, i tak bardzo chcielibyśmy magicznie uleczyć się z wszelkich przejawów żałoby, która rani, a niekiedy wręcz wydaje się gasić nasz apetyt na życie.
Sam upływ czasu uczy jednak ludzi, że nigdy nie mogą wybierać między życiem a śmiercią. Ich własny czas jest utkany z życia i śmierci.
Jak żyć w pojednaniu? Jak wejść w pojednanie, które nawet w dniach śmierci zachowa mnie przy życiu; sprawi, że będę dawać życie? Co więcej, czy takie pojednanie jest możliwe? To pytanie chce rozważyć autor w niniejszej książce. W gruncie rzeczy jest to jedyne pytanie, z którym nieustannie się zmagamy.