Żołnierze wyklęci Przecież to dziecko bandyty!

II wojna światowa nie skończyła się w 1945 – nie w Polsce; nie dla tych, którym sumienie nie pozwoliło zgodzić się na wprowadzony po „wyzwoleniu” zbrodniczy ustrój. Ludzie Antoniego Żubryda, „Zapory” Dekutowskiego czy „Warszyca” nie złożyli broni, wciąż stawiając opór komunistom. Wielu – zbyt wielu – przypłaciło to życiem. „Żołnierze wyklęci. Przecież to dziecko bandyty!” to zbiór relacji tych członków Konspiracyjnego Wojska Polskiego, Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość oraz innych podziemnych organizacji, którzy ocaleli; przeżyli i wojnę i wyszli cało z ubeckich więzień czy katowni. Wielu z nich otwarcie mówi, że to, że żyje, zawdzięcza wyłącznie szczęściu.
Opowiadają:
Wacław Lamecki
Wiesław Fijałkowski
Ryszard Dreksler
Wiktor Wlazło
Julian Kilar
Ryszard Jabłoński
Zdzisław Witalewski
Józef Stachura
Czesław Naleziński
Stanisław Szefer
Stanisław Sojczyński
Wincenty Soliński
Wacław Gąsiorowski
Mieczysław Tuźnik
Stanisław Pakuła

„[…] W sukurs badaniom historycznym powinny iść relacje bohaterów tych wyklętych czasów. Nieubłagany upływ miesięcy i lat może zatrzeć żywe ślady i relacje uczestników owego kolejnego zbrojnego podziemia. Książka Marka Koprowskiego wypełnia lukę w tej materii”.
ze wstępu dra Tadeusza Skoczka, Dyrektora Muzeum Niepodległości w Warszawie