Andrzej Turkowski opisuje proces „produkcji” przestrzeni opinii na temat stosunków polsko-rosyjskich i szerzej postrzegania Rosji w Polsce po 1989 r., poświęca też nieco miejsca okresowi PRL.
dr hab. Rafał Smoczyński, IFiS PAN

Analiza Turkowskiego nie tylko przybliża przemiany debaty publicznej o jednym z najważniejszych obszarów polskiej polityki zagranicznej, ale jest też przyczynkiem do socjologicznych badań skutków peryferyjności Polski w wymiarze kulturowym i strukturalnym. Jest również wypowiedzią na temat tworzenia wiedzy eksperckiej i akademickiej w warunkach polskich, a szerzej – peryferyjnych.
dr hab. Agnieszka Kolasa-Nowak, UMCS