Problematyka zawarta w monografii koncentruje się na zarządzaniu kapitałem intelektualnym w organizacjach non-profit. Umiejętność gospodarowania aktywami niematerialnymi jest warunkiem koniecznym dla każdej organizacji chcącej przetrwać i konkurować na rynku. Funkcjonujące w literaturze przedmiotu, i z różnym powodzeniem stosowane w praktyce, instrumentarium zarządzania ukrytym potencjałem dotyczy przede wszystkim organizacji komercyjnych, tylko w minimalnym stopniu dotykając organizacji non-profit. Tymczasem organizacje non-profit, aktywnie uczestnicząc w tworzeniu potencjału gospodarczego, generowaniu nowych miejsc pracy i sprzyjając racjonalnej alokacji zasobów, tworzą podstawowe elementy systemu gospodarczego wszystkich rozwiniętych gospodarek. Stąd wydaje się zasadne podjęcie dyskusji nad możliwościami wykorzystania czy też adaptacji koncepcji zarządzania kapitałem intelektualnym do warunków funkcjonowania organizacji non-profit. Rozpatrywanie kondycji organizacji non-profit przez pryzmat uwarunkowań zewnętrznych przesłania znaczenie wartości ich kapitału intelektualnego. Szereg istniejących i faktycznie utrudniających życie tym organizacjom czynników z otoczenia tworzy niejednokrotnie barierę nie do pokonania, tłumacząc i usprawiedliwiając wszystkie pojawiające się niepowodzenia, także te pochodzące z wewnątrz. Odpowiednio wykorzystany kapitał intelektualny może stać się strategiczną kompetencją organizacji non-profit. Podjęte rozważania ukazują stan zarządzania kapitałem intelektualnym w organizacjach non-profit na przykładzie bibliotek publicznych województwa śląskiego. Określeniu rzeczywistej kondycji bibliotek publicznych w tym obszarze posłużyła teoretyczna i empiryczna weryfikacja zagadnienia ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki ich funkcjonowania. Próba identyfikacji efektów angażowania kapitału intelektualnego w zarządzaniu bibliotekami publicznymi stała się możliwa dzięki zbudowaniu i wykorzystaniu specyficznego modelu, na który składa się metodyka oparta na zasobach, polegająca na wyodrębnieniu składników kapitału intelektualnego, a następnie skoncentrowaniu uwagi na możliwościach wzmocnienia ich wartości poprzez ustalenie uwarunkowań ich pozyskania, wykorzystania i zarządzania nimi.