Antologia dramatu węgierskiego w wyborze Patrycji Paszt w przekładach Jolanty Jarmołowicz i Daniela Warmuza to wybór dziesięciu nowych sztuk najwybitniejszych pisarzy węgierskich penetrujących obszar przemian, jaki ma miejsce w węgierskim teatrze od 1989 roku do dzisiaj, rozlicza tematy tabu, rozczarowania kapitalizmem, zjawiska uboczne kapitalizmu, takie jak samotność, poczucie alienacji czy brak poczucia wspólnoty. W książce znaleźć można następujące sztuki:    György Spiró: Zaciemnienie (Elsötétítés)    István Tasnádi: Wróg publiczny (Közellenség)    János Háy: Jest ciężko (Nehéz)    Csaba Székely: Bańskie kwiaty (Bányavirág)    Béla Pintér: Ohyda (Szutyok)    András Visky: Zabiłam moją matkę (Megöltem az anyámat)    Csaba Mikó: Cień ojca (Apátlanok)    Zoltán Egressy: Zwyczajna środa (Szimpla szerda)    Kornél Mundruczó i Kata Wéber: Nietoperz (Denevér)    Borbála Szabó: Lekarz na telefon (Telefondoktor) Mocne słowa i poważne tematy uformowały tę antologię. Składa się na nią seria porażek i tragedii bez pomijania ciemnej strony egzystencji, a dodatkowo wzbogaca ją bezlitosny, brawurowy czarny humor i nowatorska siła stylistyczna.