Tom ukazujący, jak w ciągu wieków zmieniało się postrzeganie idei wolności w polskiej i czeskiej teorii i praktyce politycznej. Jego twórcy – naukowcy i publicyści z Polski i Czech – prezentują dyskusje na ten temat na tle losów obu narodów i państw, zwłaszcza w przełomowych okresach ich historii, np. w czasie nieudanych zabiegów o uratowanie I RP, w dobie czeskiego odrodzenia narodowego czy podczas zmagań z komunistycznym zniewoleniem. Ukazują rozważania o wolności autorstwa czołowych polskich i czeskich myślicieli i polityków, m.in. Pawła Włodkowica, Petra Chelčickiego, Pavla Stránskiego, Stanisława Orzechowskiego, Tadeusza Kościuszki, Hugona Kołłątaja, Tomáša Garrigue Masaryka, Václava Havla i Jana Pawła II. Szukają również odpowiedzi na pytanie, czy polskie i czeskie rozumienie wolności zbliża do siebie Polaków i Czechów, czy też jest raczej przyczyną nieporozumień między nimi. Zastanawiają się wreszcie nad tym, czy przedstawiane w tej książce tradycje dyskusji o wolności stanowią oryginalny wkład w europejskie debaty na ten temat i czy mogą one mieć wpływ na dokonywaną przez Czechów i Polaków ocenę obecnej kondycji i ewolucji Unii Europejskiej.