Książka stanowi swoiste rozliczenie z dominującymi w socjologii trendami teoretycznymi, wynikającymi z przyjętej ontologii i epistemologii bytu społecznego, której konsekwencje poznawcze zaważyły na kształcie tej dyscypliny od początku jej istnienia do ostatnich lat. Autorka nie tylko przedstawia trajektorie rozwoju humanistyki oraz siedem grzechów głównych socjologii akademickiej, ale także wskazuje filozoficzny kontekst inspiracji ważnych dla niej samej, konfrontujących "czyste" poznanie z cielesno-materialnym doświadczaniem świata.