"Centralnym planem rozważań dotyczących postawy LWP wobec wydarzeń marcowych jest bez wątpienia bezpośredni udział kadry oficerskiej w fizycznym ("pałką") i propagandowo-indoktrynacyjnym ("słowem") dławieniu wolnościowego buntu polskiej młodzieży [...]

Szczegółowe wytyczne w tym względzie zawarte zostały w specjalnym telefonogramie GZP WP z 11 marca 1968 r. Nakazywano w nim m.in.: wzmożenie czujności i niedopuszczenie do przenikania osób obcych na teren instytucji i jednostek wojskowych, zwalczanie plotek i wiadomości kolportowanych przez wrogie ośrodki propagandowe (np. Radio Wolna Europa), zwrócenie szczególnej troski na dorastające dzieci rodzin wojskowych, wstrzymanie urlopów i przepustek dla żołnierzy z poboru (w tym alumnów). Nakazano też skierowanie na wszystkie uczelnie cywilne w stolicy po jednym przedstawicielu GZP WP i Inspektoratu Szkolenia w celu wzmocnienia kadry tamtejszych Studiów Wojskowych. Szczególną uwagę zwrócono jednak na konieczność utrzymywania ścisłego kontaktu z terenowymi władzami partyjnymi i administracyjnymi, co przyniosło później tak fatalnego skutku dla morale i prestiżu wojska".

(fragment Wstępu)