Kosowo – najmłodsza republika Europy. Oglądamy ją oczami trzydziestoletniego Habiba, któremu marzy się intratna posada tłumacza licznie zjeżdżających do jego ojczyzny zagranicznych ekspertów. Zamiast niej dostaje on posadę u Fatosa, niegdysiejszego kolegi, weterana wojny wyzwoleńczej i parlamentarzysty. Nowy pracodawca jako wynagrodzenie oferuje mu smażoną pleskavicę, a jego zadaniem jest czytanie raportów z granicy z Serbią. W ten sposób Habib przenika do tajemniczego świata gejtu numer 31, który zaludniają Celnicy i inne formacje stróżów prawa. Surrealizm poczętych w jego wyobraźni scen tak samo go bawi, jak i przeraża. Habib jednak traci wiarę w mądrość Zachodu i coraz bardziej ulega wpływom Fatosa. Tymczasem do Kosowa zjeżdżają także Prokuratorzy, których zadaniem jest ściganie zbrodniarzy wojennych. Jednym z podejrzanych może być sam Fatos.

„Raport Habiba” Grzegorza Hajkowicza jest próbą ukazania losów jednostki, która mając wolną wolę, pragnie dla siebie szczęścia, jednak uzależnione jest ono od skomplikowanej sytuacji w niepodległym kraju, z którego emigrować pragną wszyscy poza samym Habibem. Autor stawia też wiele uniwersalnych pytań: czy istnieją wojny sprawiedliwe, czy ludzie o odmiennych poglądach mogą żyć obok siebie, czy religia musi dzielić, gdzie przebiega granica między bohaterstwem a ordynarną zbrodnią w imię prywatnych interesów lub prywatnej vendetty, czy za służbę ojczyźnie powinno się oczekiwać gratyfikacji, czy ludzie, którzy nie rozumieją albo nie zauważają radości życia innych, mają prawo uczyć ich żyć w pokoju.