Protesty uliczne jako forma sprzeciwu wobec władzy pojawiają się w sytuacjach uznawanych przez ich uczestników jako krytyczne. Taka forma oporu oznacza, że pomiędzy obywatelami a władzą zerwany zostaje kontakt. Władza przestaje być realnym reprezentantem interesów społeczeństwa. (...) Z sytuacją taką mieliśmy do czynienia w Polsce w latach 80., szczególnie w okresie od wprowadzenia stanu wojennego do upadku komunizmu. Intencją niniejszej pracy jest odtworzenie przebiegu protestów ulicznych, zwłaszcza tych przeradzających się w starcia z siłami porządkowymi na terenie Krakowa, w okresie od wprowadzenia stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku do 31 grudnia 1989 roku, gdy w życie weszła nowelizacja Konstytucji „likwidująca” PRL i odniesienia do ustroju socjalistycznego. W tekście opisano wydarzenia mające charakter polityczny bądź będące reakcją na sytuację społeczną i gospodarczą: od wielotysięcznych demonstracji, przez strajki okupacyjne zakończone interwencją sił porządkowych.