Autor proponuje nam drogę, którą nazwałęm "Dramatem o oswajaniu samotności". Zbudował ją na okręgu. Podzielił na cztery stany świadomości. Ich styczne stają się kolejnymi etapami podróży - kolejnymi odsłonami. Proponuje grę bezpieczną, przejrzystą, bo "tylko ja butnie głowę wznoszę/ niepomny, że zdmuchnąć/ ją mogą/ albo/ kropla wody utopi".