Denis Diderot, jeden z najważniejszych filozofów oświecenia, był żywo zainteresowany sprawami teatru, którym poświęcił niemało miejsca w swoich pismach. Niniejsza antologia zawiera teksty Diderota poświęcone przede wszystkim dramaturgii, sztuce aktorskiej i inscenizacji. Diderot przemawia w nich zarówno jako wytrawny praktyk, rozprawiając na przykład o technikach pisania dramatów, jak i wnikliwy teoretyk, zainteresowany sztuką aktorską, rozumianą przezeń jako akt kreacyjny, lub tableau scenicznym, który to koncept można z kolei uznać za jedno z teoretycznych źródeł współczesnej reżyserii. Nawet jeżeli nie zwraca się bezpośrednio do Melpomeny, badając na przykład zjawisko iluzji w oku człowieka, stara się objaśnić, na czym polega iluzja sceniczna, będąca podstawą zrozumienia natury teatru.