Autorka w kompetentny sposób i w szerokim ujęciu relacjonuje najważniejsze aspekty reakcji wschodnioniemieckich twórców na przełomowe w bloku wschodnim wydarzenia społeczno-polityczne. (…)
Ciekawe rozważania Magdaleny Latkowskiej dotyczą wydarzeń 1956 roku. Poznański Czerwiec i polski Październik stały się już wcześniej przedmiotem zainteresowania polskich i niemieckich badaczy. Autorka wprowadza do dyskursu nowe informacje i poszerza go o wcześniej nieuwzględnioną (lub wykorzystywaną w ograniczonym stopniu) bazę źródłową. Bardzo ważnym elementem publikacji jest zwrócenie uwagi na XX Zjazd KPZR w Moskwie. W połączeniu z analizą recepcji wydarzeń na Węgrzech otrzymujemy kompleksowy obraz reakcji wschodnioniemieckich pisarzy na niepokoje roku 1956 w obozie socjalistycznym.
Jeszcze większe zainteresowanie badaczy wywołały wschodnioniemieckie reakcje na rozwój sytuacji w Polsce w okresie Solidarności. Badając postawy literatów, autorka uwzględniła w tym kontekście dodatkowo pisarzy pochodzących z NRD, którzy wyemigrowali do drugiego państwa niemieckiego, np. Ericha Loesta, Wolfa Biermanna, Jürgena Fuchsa, Ulricha Schachta.
Najważniejszymi i najlepiej ukazanymi spośród przedstawionych wydarzeń są niepokoje towarzyszące Praskiej Wiośnie 1968 roku. Pionierskie – w kontekście polskich badań – opracowanie w pełni ukazuje skalę różnorodnych reakcji związanych z publiczną działalnością literatów, sygnalizując przy tym ewolucję postaw skorelowaną z rozwojem sytuacji politycznej.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Dariusza Wojtaszyna