Pieśni doświadczenia Nowiczesne amerykańskie i europejskie wariacje na uniwersalny temat

Kategoria doświadczenia jako węzłowy punkt przecięcia między sferą publiczną a indywidualną wrażliwością i subiektywnymi środkami wyrazu stanowi kluczowe pojęcie nie tylko w dyskursie epistemologicznym, ale także w religijnym, estetycznym i politycznym. A jednak stanowi „jedno z najmniej wyjaśnionych pojęć, jakimi dysponujemy", jak nie bez racji pisał Gadamer. Książka Martina Jaya pod pożyczonym od Williama Blake'a tytułem „Pieśni doświadczenia" wielu z wątpliwości nie wyjaśnia, a nawet nie ma takich ambicji. Zamiast systematycznego wykładu autor proponuje bliższe przyjrzenie się wybranym wątkom pisania o doświadczeniu, z pasją tropiąc różnorakie powody, dla których tak wielu filozofów, myślicieli i artystów to właśnie pojęcie fascynowało. Choć podejmując kolejne wątki, Jay sięga aż do starożytności, to jednak najwięcej uwagi poświęca problematyce współczesnego kryzysu autonomicznego podmiotu oraz warunkowanego przezeń kwestionowania możliwości gromadzenia i komunikowania doświadczeń.