Opracowanie niniejsze jest próbą rzucenia światła na zapomnianą chociaż swego czasu dość głośną i przez wielu niezrozumianą sprawę umieszczenia na indeksie watykańskim publikacji Bolesława Piaseckiego. Dekret Kongregacji Świętego Officjum Kurii Rzymskiej z dnia 28 czerwca 1955 roku miał olbrzymie znaczenia dla Kościoła polskiego, właśnie w okresie kiedy władze komunistyczne starały się wszelkimi metodami odizolować hierarchię kościelną od społeczeństwa. Akurat kiedy w kraju szalał totalitaryzm i kościół był zmuszony do milczenia, w jego obronie stanęła nieduża grupa polskich katolików w Szwajcarii, która zmobilizowała najwyższe władze watykańskie do zapobieżenia próbie rozdzielenia Kościoła od wiernych. Zupełnie nieznana jest działalność tych paru Polaków którzy z pełnym oddaniem zabiegali o ratowanie zagrożonego w kraju Kościoła. Starannie przygotowali i dostarczyli szczegółowe informacje Kongregacji Rzymskiej, która nie była zorientowana w tym, co działo się w Polsce. Zabiegi małej szwajcarskiej grupki przyniosły rezultaty.