Nowa muzyka niemiecka

Przez niemal połowę minionego stulecia Niemcy wiodły prym w muzyce współczesnej. To w Darmstadcie i Donaueschingen, Kolonii i Berlinie rodziły się najważniejsze zjawiska estetyczne dwudziestego wieku, a do prężnie wspierających idee „Neue Musik” ośrodków pielgrzymowali artyści z całego świata. Autorzy książki Nowa muzyka niemiecka starają się przybliżyć fenomen światowej muzyki współczesnej powiązanej z kulturą naszych zachodnich sąsiadów, objaśnić najistotniejsze nurty, style i techniki kompozytorskie, przedstawić najwybitniejszych twórców. W części historycznej panoramę muzyki niemieckiej pierwszej połowy dwudziestego wieku przedstawia znakomity krytyk muzyczny Max Nyffeler. Szkic o muzyce w DDR, z całą plejadą kompozytorów ważnych, choć dziś zapomnianych, kreśli Gisela Nauck. Refleksję na temat przemian estetycznych wokół roku 1968 snuje Stefan Fricke. Środkową część publikacji dotyczącą zjawisk estetycznych otwiera Iwona Lindstedt, wytrawna znawczyni awangardowych ruchów w europejskiej muzyce nowej. Sceną teatru muzycznego i współczesnej opery zajmuje się Gerhard R. Koch, rozwojem muzyki elektronicznej Achim Heidenreich i Uwe Hochmut, zaś Christoph Metzger mierzy się z trudnym zagadnieniem coraz popularniejszego nurtu Klangkunst. Z kolei Hartmut Lück próbuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak wielu kompozytorów spoza Niemiec wybrało ten kraj na swoją drugą ojczyznę. W książce znalazły się ponadto portrety najbardziej wpływowych osobowości kompozytorskich Niemiec: Hansa Wernera Henzego (Bernard Künzig), Karlheinza Stockhausena (Rudolf Frisius), Helmuta Lachenmanna (Jörn Peter Hiekel), Heinera Goebbelsa (Wolfgang Sandner), Wolfganga Rihma (Achim Heidenreich), Jakoba Ullmanna (Gisela Nauck) oraz Markusa Hechtle i Martina Schüttlera (Michael Rebhahn).