Janusz Krzysztof Waszak opowiada o miłości i wierze, które przejawiają się nie w podniosłych gestach, ale w zwykłych, codziennych sprawach. Choć całość tomiku utrzymana jest w pogodnym tonie, nie brak w nim poważnych pytań o najważniejsze dla człowieka sprawy.
„Nazbierałem trochę wierszy
trochę w lesie, trochę w gwiazdach
o mnie, tobie jest ten pierwszy
o nas, o was strofa każda”
(fragm. „Nazbierałem trochę wierszy”)