Misje cywilne Unii Europejskiej można badać na różne sposoby, z wykorzystaniem zróżnicowanych technik i metod badawczych – wszystko to zależy od określenia pola badawczego. W przypadku prezentowanej monografii jest to wpływ (impact) polityki ekspedycyjnej na państwa trzecie. Z uwagi na swoją wielofunkcyjność doskonałym narzędziem w tym badaniu jest europeizacja. Jest ona procesem oraz podejściem badawczym, które można wykorzystać w każdej sferze aktywności podejmowanej przez Unię Europejską, czyli również w obszarze Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Autorka postanowiła połączyć atrybuty WPBiO, czyli jej misje cywilne, będące częścią działań zewnętrznych Unii Europejskiej, z pojęciem europeizacji, które najczęściej utożsamiane jest z jej wewnętrznym oddziaływaniem, i sprawdzić, jakie efekty może przynieść tego typu fuzja. Eksploracja misji cywilnych w kontekście europeizacji dowodzi, że jest to proces, który nie ogranicza się tylko do Unii Europejskiej lub tylko do Europy, ponieważ jest zdeterytorializowany i wielokierunkowy. Przymioty europeizacji mogą być bowiem eksportowane poza Unię Europejską, czyli albo do państw i regionów europejskich niebędących członkami Unii Europejskiej, albo całkowicie poza terytorium Starego Kontynentu, a także do organizacji międzynarodowych. Badanie miało również pokazać, że europeizacja ad extra w jakimś sensie wpływa na pozaunijne związki integracyjne, organizacje, państwa, regiony itd. Jest zatem formą swoistego eksportu europejskiego modelu organizacyjnego, normatywnego oraz aksjologicznego poza Unię Europejską.