W przełomowym i zaskakującym dziele Ku poetyce chrześcijańskiej Michael Edwards stawia pytania: „czym jest literatura?”, „dlaczego literatura istnieje?”, „czym jest język i dlaczego istnieje?”, a nawet
„czym jest życie?”, dowodzi, że nie zrozumiemy literatury bez powiązania jej ze sprawami najważniejszymi (teorią języka i teorią życia). U podstaw jego rozważań leży „teoria” chrześcijańska;
autor bada literaturę i język, rozpatrując je z perspektywy chrześcijańskiej, próbuje odkryć, czym one są w świetle nauki biblijnej, jakie ma znaczenie, że należą do świata upadłego, w którym drogi powrotnej do raju już nie ma. Edwards, proponując zarys poetyki chrześcijańskiej, wywodzącej się z biblijnych koncepcji języka, stwierdza, że byłaby to poetyka świadoma językowego upadku. Dochodzi
do wniosku, że język, wskazując własną przemianę, zapowiada odnowienie rzeczywistości, przywrócenie utraconej harmonii i odrodzenie człowieka. Stanowi świadectwo rajskiego stworzenia
i upadku, lecz także odnowy. Badając tę poetykę, autor odkrywczo komentuje twórczość m.in. Pascala, Dantego, Szekspira, Moliera czy Eliota, poświęca też kilka słów malarstwu i muzyce.
Z przyjemnością oddajemy w ręce Czytelników polski przekład dzieła, które rzuca nowe światło na wiele zagadnień istotnych nie tylko w świecie nauki.