Dlaczego zaledwie kilkugodzinne źrebię może galopować z taką samą szybkością jak jego matka? Jeśli utalentowany koń skokowy może skoczyć 1,8 metra w wieku czterech lat, to czego tak naprawdę musi się nauczyć, aby opanować parkur olimpijski z przeszkodami o wysokości najwyżej 1,65 metra? Jeśli koń rekreacyjny jest poddawany bardzo niewielkim obciążeniom przez wiele lat i spędza dużo czasu na pastwisku, dlaczego może zapaść na dokładnie te same choroby, co najlepszy sportowy koń z przewlekłymi zespołami przeciążeniowymi? Dlaczego niektóre utalentowane konie ujeżdżeniowe szybko rozwijają mięśnie, a inne prawie wcale, mimo że są trenowane przez doświadczonych jeźdźców? Odpowiedzieć na te pytania możemy tylko wtedy, gdy układ mięśniowo-szkieletowy konia analizujemy z funkcjonalnego punktu widzenia. Stefan Stammer wziął pod uwagę najnowsze wyniki badań i zadał sobie pytanie, w jaki sposób generowana jest energia kinetyczna konia i jakie struktury są wykorzystywane do przeniesienia jej na ruch na czworoboku ujeżdżeniowym, na torze wyścigowym i na parkurach skokowych. Układy powięziowe – struktury, które w ostatnich latach coraz częściej znajdują się w centrum zainteresowania naukowców – w tej książce również są głównym punktem analizy ruchu. Autor zastanawia się także, czy klasyczna teoria jeździectwa, z piramidą treningową jako jej centralnym elementem, może sprostać obecnej wiedzy na temat biomechanicznych zależności ruchu konia. Odpowiedzi są zarówno proste, jak i złożone: rozwój pozytywnego napięcia ciała jest kluczem do zdrowia i wyników każdego konia wierzchowego. Zgodnie z tym założeniem klasyczna teoria jeździectwa stanowi doskonałą podstawę dla teorii treningu w zakresie rozwoju i kontroli pozytywnego napięcia. Wiedza ta dotyczy każdego jeźdźca, który chce podejmować uzasadnione i kompetentne decyzje co do właściwych sposobów treningu swojego konia.