Kim naprawdę jestem

„A gdyby to było moje życie?”, myśli Janina Radke, patrząc na szczęśliwą Marię Szaflarską, której dziećmi się opiekuje. Jej pracodawczyni ma wszystko: wspaniałego męża, udane potomstwo, ładny dom. Janina ma marzenia oraz poczucie, że los obdarza niesprawiedliwie. Chwilę później wybucha wojna, która zmiata wszystko, na czym opierał się dotychczasowy porządek świata. To także czas próby: patriotyzmu, uczciwości, odwagi. Czas, który sprawdza ludzkie charaktery. Życie Marii zmienia się dramatycznie. Zostaje samotną matką, ale obok ma Janinę, która z opiekunki awansuje na przyjaciółkę domu. Kobiety łączy wspólny los, ale dzielą tajemnice – takie, których nie wyjawia się nikomu. I gdy wydaje się, że życie rozdało już wszystkie złe karty, zdarza się najgorsze – córki Marii znikają bez śladu. Wojenna zawierucha zabiera także Janinę. W czterdziestym piątym roku kobiety znowu się spotykają. Zbliża je samotność i cel – odnaleźć dwoje zaginionych dzieci. I to, o którym nikt poza Janiną nie wie. Podczas poszukiwań poznają Romana Hrabara – adwokata, który odkrył, że za tajemniczymi zniknięciami polskich dzieci stał nie przypadek, a misternie zorganizowana niemiecka akcja. Maria i Janina jeszcze nie wiedzą, że niebawem przyjdzie im odpowiedzieć na najtrudniejsze pytania: czym jest macierzyństwo? Kto jest prawdziwą matką? Co jest naprawdę dobre dla dziecka? Czy można pokochać wroga? Ile można wybaczyć przyjacielowi?