Pomimo iż klasyfikowanie odgrywa niezaprzeczalnie ważną rolę w metodologii nauk, to, jakkolwiek paradoksalnie by to nie brzmiało, pragnienie porządku jest dla nauki szkodliwe, bowiem może stać się ono silnym bodźcem do dokonania ekologicznego przestępstwa przeciwko naturze continuum, związanego z wykluczeniem z opisu klasyfikowanego obiektu kategorii ciągłości. W skrajnym przypadku w celu uniknięcia "bałaganu" naukowiec – perfekcjonista na etapie syntezy danych stosuje „metodę elementu zbędnego", czyli usuwa z opisu obiekt, który nie podlega klasyfikacji. Tym sposobem pojawiają się w oceanie nauki obszary, w których niczym w Trójkącie Bermudzkim dochodzi do tajemniczych zniknięć obiektów badawczych. Zjawisko pojęciowo-metodologicznych "Trójkątów Bermudzkich" nie jest obce i językoznawstwu na wszystkich jego poziomach i we wszystkich jego paradygmatach. Przedstawiając czytelnikowi niniejszy tom – szósty z kolei w serii „Język i metoda. Język rosyjski w badaniach lingwistycznych XXI wieku”– liczymy na to, iż będzie on stanowił dobry punkt odniesienia do badań nad „Trójkątami Bermudzkimi” językoznawstwa, a przynajmniej przyciągnie do nich uwagę.