ZEMBATY Maciej, właśc. Jan Maciej Zembaty, ur. 16.05.1944 Tarnów, aktor i piosenkarz kabaretowy, autor tekstów piosenek, scenarzysta i literat, także tłumacz i reżyser radiowy. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej UW. Debiutował jako piosenkarz i autor na FPiPS w Krakowie w 1965, gdzie zdobył IV nagrodę. W tym samym roku został laureatem wyróżnienia w kategorii nowe głosy i nagrody za debiut autorski na KFPP w Opolu. Utworzył także przy współpracy autorskiej Wojciecha Młynarskiego i reżyserskiej Mariana Jonkajtysa kabaret czarnego humoru Dreszczowiec. Nawiązał również współpracę z Progr. III PR, gdzie redagował własną audycję Polszczyzna dla wszystkich, a w latach 1976-81 i 1984-99 prowadził autorski program satyryczny Zgryz. Dla komercyjnych stacji tv realizował program Czyste szaleństwo. W stanie wojennym przygotował dla Radia Wolna Europa cykl programów Na tyłach wrony. Jest autorem tekstów piosenek własnego repertuaru oraz m.in. dla Elżbiety Jodłowskiej, Barbary Krafftównej, zespołu Polanie; autorem adaptacji radiowej i reżyserem powieści J. Jonesa Stąd do wieczności; słuchowisk radiowych Pamelo żegnaj, Smakosz; monodramu Janis (o J. Joplin); scenariuszy filmowych, m.in. Sam na sam (współaut. i reż. A. Kostenko), Około północy (reż. H. Włodarczyk), serialu tv Siedem życzeń (współaut. A. Kotkowski, reż. J. Dymek). W latach 1971-96 z Jackiem Janczarskim tworzył wieloodcinkową powieść radiową Rodzina Poszepszyńskich. Był pomysłodawcą i dyr. art. Przeglądu Piosenki Prawdziwej Zakazane piosenki. Pierwszy odbył się w 1981 w Sopocie (zamiast MFP), drugi w 2001. Jest autorem przekładów wierszy i piosenek L. Cohena, B. Okudżawy, W. Wysockiego, E. Szparikowa i A. Galicza. Drukował je w tygodnikach „Szpilki” i „Radar”. W dorobku literackim ma również pozycje książkowe: Mój Cohen (monografia), Makabra i współczucie (autobiografia i piosenki własne), Rodzina Poszepszyńskich Story (współaut. J. Janczarski), Dwie strony granicy. Pakistan – Afganistan 2001 (reportaż wojenny ze zdjęciami M. Śledziewskiego) oraz tłumaczenia: Słynny niebieski prochowiec – ballady i wiersze L. Cohena i Muzyka nieznajomego (współaut. M. Karpiński). Jest laureatem I nagrody w konkursie na słuchowisko radiowe (Pamelo żegnaj) w 1977, wyróżnienia w konkursie Prix Italia (Włochy) w 1978 (za słuchowisko Smakosz), Złotego Knebla na Przeglądzie Piosenki Prawdziwej w 1981, nagrody za scenariusz filmu dziecięco-młodzieżowego Siedem życzeń w San Sebastian (Hiszpania) w 1998.