W roku 1991 prof. Zbigniew Raszewski pisał o potrzebie podjęcia badań nad ikonografią teatralną i opracowania jej dokładnej dokumentacji. Studium Alicji Kędziory stanowi rzetelną realizację tego postulatu, ale przekracza tradycyjnie pojmowane granice dokumentacji. Zjawisko ikonografii zostało rozpatrzone – zgodnie z dyrektywami historyków sztuki – z różnych punktów widzenia, m.in. technologicznego, ekonomicznego, informacyjnego, kulturowego, socjologicznego, artystycznego. Powstała książka (… ) „stanowi próbę przybliżenia historii teatru poprzez jego wizualność, cechę jemu od zawsze immanentną, walor, który w drugiej połowie XIX w. zaczął się rozprzestrzeniać na różne sfery życia, niejednokrotnie zacierając ostro wcześniej wyznaczone granice”. (… ) to frapująca opowieść zarówno o historii czasopisma, które dotąd nie ma monografii, jak i o dziejach teatru. Opisując bowiem poszczególne gatunki ikonografii teatralnej, wskazując jej relacje z innym sztukami prezentowanymi na łamach czasopisma, charakteryzując różne formy teatralne, Autorka ukazuje z nowej perspektywy przemiany widowiska teatralnego w jednym z najciekawszych okresów jego dziejów.
Z recenzji prof. dra hab. Janusza Deglera