Zagadnienia związane z formalizmem postępowania cywilnego, a zwłaszcza odnoszące się do stopnia (poziomu) sformalizowania tego postępowania, stanowią jedną z podstawowych kwestii prawnych rozważanych zarówno w teorii jak i praktyce postępowania cywilnego. Książka jest pierwszym w literaturze polskiej monograficznym opracowaniem dotyczącym tej problematyki. Oprócz zagadnień szczegółowych wiążących się z formalizowaniem, zawiera ona analizę istoty i znaczenia prawnoprocesowego formalizmu, w tym m.in.: określenie jego źródeł oraz kryteriów kształtowania i oceny stopnia sformalizowania postępowania, a także ustalenie dopuszczalnych granic formalizmu. Dla realizacji celu postępowania cywilnego niezbędne jest bowiem zachowanie przez ustawodawcę, podmioty postępowania oraz przedstawicieli nauki prawa dopuszczalnych granic formalizmu, które są wyznaczane przez warunki tzw. sprawiedliwości proceduralnej, stanowiącej jeden z aspektów prawa do sądu. Utrzymanie poziomu formalizmu procesowego w tych granicach sprawia, że możemy mówić o istnieniu prawnie zorganizowanej działalności ludzkiej służącej załatwianiu spraw cywilnych, w ramach której działania poszczególnych podmiotów są uporządkowane, a ich interesy procesowe mogą uzyskać właściwą ochronę przed dowolnością, arbitralnością czy też przypadkowością działań innych podmiotów uczestniczących w tej działalności (postępowaniu cywilnym).