Można śmiało postawić tezę, że czołgi „Sherman” 17 pdr. lub „Sherman Firefly” uratowały alianckie wojska pancerne przed klęską w Normandii w czerwcu 1944 roku i zepchnięciem z powrotem do morza alianckich wojsk lądowych. Czołg „Firefly” był wówczas jedynym alianckim wozem bojowym mogącym skutecznie zwalczać niemieckie „straszliwe bliźniaki` – czołgi średnie PzKpfw V Sd Kfz 171 „Panther” i czołgi ciężkie PzKpfw IV Sd Kfz 181 „Tiger”.
Czołgi „Firefly” znajdowały się na uzbrojeniu pułków pancernych PSZ w składzie 1. dywizji pancernej i 2. brygady pancernej walczącej we Włoszech. Ponadto czołgów „Firefly” używały jednostki kanadyjskie i czechosłowackie w Europie Zachodniej oraz nowozelandzkie i południowoafrykańskie we Włoszech. Czołgi „Firefly” zostały także dostarczone do jednostek amerykańskich, lecz tylko kompania „C” z 555. batalionu czołgów 5. armii walczącej w Italii otrzymała czołgi „Firefly” przed zakończeniem wojny.