Countryczki i Retropoetyna

Włodzimierz Przegaliński (1956) o sobie mówi „wnuk leśnika i partyzanta, wychowanek Lasów Nieborowskich”. Zamiłowanie do słowa wyniósł z rodzinnego domu. Miłośnik historii literatury i muzyki, filozofii Herberta i profetyzmu Norwida, mrocznej prozy Chandlera i egzystencjalnych utworów Hłaski, monumentalnych strof Pink Floyd i posępnych Szekspira, z którymi tak nierozerwalnie wiąże się fenomen Wysockiego. Wieloletni reporter miesięcznika społeczno-historycznego. Autor wielu wywiadów z interesującymi ludźmi – pasjonatami i podróżnikami, pisarzami i poetami, żołnierzami II wojny światowej i członkami Szarych Szeregów. Był działaczem opozycji antykomunistycznej, represjonowanym w czasie stanu wojennego. Wiersze pisał dla siebie, czytał w wąskim gronie wybranych. Jestem niezmiernie szczęśliwy, że udało się przekonać Włodka do ich publikacji, a ja mogę uczestniczyć w realizacji projektu propagowania jego twórczości dla szerszego grona. Dziękuję ci, że stanąłeś na mojej drodze w Mrągowie podczas niezapomnianych dni Pikników Country oraz wieczorów z Twoją poezją. Robert Myszkowski Coś na rozruch Jak go masz, to dajesz kopa A jak nie masz, kręcisz coś I jednostka napędowa Daje pełną moc na oś Czasem nie chcę ale muszę Ruszyć w drogę, byle gdzie By przewietrzyć swoją duszę Choć mój lekarz jest na nie Bo ja w sercu mam rozrusznik A mój motor chyba nie Bo beze mnie się nie ruszy Ze mną też nie zawsze chce Ja już w Strefie po 50 Chociaż trzeba dodać VAT A mój motor, gdzieś za miesiąc Będzie miał 40 lat A 60 plus 40 To już jest nie byle co I choć w pale się nie mieści Licznik nam przekroczył 100 A ja w sercu mam rozrusznik A mój motor chyba nie Bo beze mnie się nie ruszy Ze mną też nie zawsze chce Jak rozrusznik mnie rozruszy To potrafię w parę chwil Poczuć zew i w głębi duszy Być jak ten pustynny wilk Ruszyć z kopa w Arizonę Szaleć wśród pustynnych burz Za Harleyem Davidsonem Mieć amerykański kurz… Łomianki, 24 października 2021 rok