Dystans, ironia, karykatura, kontrast - czyli to, co jest najbliższe twórczości
Włodzimierza Sojki. Obnaża on niedoskonałości otaczającego nas świata. Łączy absurdalny humor z precyzją formalną w używaniu języka. W artystycznej formie ukazuje ludzkie słabości, obsesje, fascynacje, paradoksy codzienności, a także problemy, na które jest jedno lekarstwo, a mianowicie ... śmiech. Bo gdy do życia podchodzimy pół żartem, pół serio, to staje się ono łatwiejsze.

Choć może się komuś wydawać, że niniejsza książka jest zbiorem absurdalnych utworów, to jednak - jak zaznacza autor „Banialuków sztuki" oraz „Poezji i innych herezji" - są one napisane z sensem (ale ukrytym) i dopiero odkrycie ich znaczenia ujawnia jego głębię.