Makroekonomiczne modelowanie ma wieloletnią tradycję. Wypełniło ono lukę między makroekonomiczną teorią a empirycznym opisem funkcjonowania i wzrostu gospodarki narodowej. Stało się podstawowym narzędziem weryfikacji teoretycznych postulatów makroekonomii, dostarczając uporządkowanej wiedzy o mechanizmach rozwoju, ich powszechności i trwałości. Była ona opisywana poprzez systemy równań, których parametry szacowano zwykle na podstawie szeregów czasowych. Modele te stały się również nieodzownym środkiem prognozowania rozwoju gospodarczego i analiz instytucji publicznych, zwłaszcza banków i korporacji gospodarczych.