Kult Matki Bożej rozwiązującej węzły narodził się w Niemczech i wiąże się z obrazem Maryi namalowanym przez Johanna Georga Melchiora Schmidtnera dla klasztoru św. Piotra w Augsburgu. Został on ufundowany ok. 1700 roku przez Hieronima Ambrosiusa Langenmantela. Darowizna związana była z wydarzeniem rodzinnym. Gdy dziadek fundatora, Wolfgang Langenmantel, był o krok od separacji z żoną Sophią Rentz, szukał pomocy u o. Jakuba Rema, jezuity przebywającego w Ingolstadt. Ojciec Rem modlił się do Matki Bożej i Ona rozwiązała problem. Została przywrócona zgoda między mężem i żoną. Na pamiątkę tego wydarzenia, ich wnuk zlecił malowanie obrazu Matki Bożej rozwiązującej węzły.
Matka Boża w tym wizerunku wzywana jest m.in. we Francji, Austrii, Szwajcarii, Stanach Zjednoczonych, Peru. Szczególną czcią cieszy się w argentyńskiej stolicy Buenos Aires, gdzie w latach 80. XX wieku została sprowadzona kopia Jej obrazu. Inicjatorem tego był o. Jorge Maria Bergolio (dzisiejszy pap. Franciszek), który zetknął się z oryginałem w czasie pobytu naukowego w Niemczech. Stamtąd zaczerpnęły tę formę modlitwy także inne miasta Argentyny. Główną formą czci Maryi rozwiązującej węzły jest nowenna za Jej wstawiennictwem, której tekst rozprowadzono w setkach tysięcy egzemplarzy przetłumaczonych na dwadzieścia języków, w tym także na arabski i na język Braille’a.