Nie myśl bezustannie o tym, co mógłbyś w sobie zmienić, co jeszcze uwiera, co zamyka szczęściu drogę. Niepodobna nie mieć powodów do zadowolenia, ale i nietrudno wmówić sobie, że nic się w życiu nie osiągnęło, że zawiodłem, że jestem do niczego. Zadowolenie ma być umiejętnością zauważenia, co jest we mnie dobre. Jeżeli wciąż będziesz coś udoskonalał, plewił swe serce, to w końcu wyrwiesz z chwastami piękne kwiaty. Potem może już nie być czasu na nowy zasiew.