Śluby panieńskie

"Śluby panieńskie, czyli magnetyzm serca" to komediowy utwór napisany wierszem przez Aleksandra Fredrę w 1832 roku, nawiązujący do życiorysu autora i historii jego miłości do żony, Zofii Skarbkówny. Fabuła opiera się perypetiach Klary i Anieli, panien, które zgodnie odmówiły zamążpójścia. W wyniku intrygi udało się doprowadzić do szczęśliwego dla wszystkich zakończenia, a wydarzenia potoczyły się zgodnie z Fredrowską wizją miłości, którą autor postrzega jako źródło ludzkiego szczęścia. Przesycona humorem opowieść, opisane barwnym językiem postaci oraz komizm sytuacyjny już niemal 200 lat bawią czytelników oraz widzów spektakli realizowanych na podstawie książki.