`W okresie II wojny światowej niemieckie jednostki rozpoznawcze były początkowo uzbrojone tylko w samochody pancerne. Używano kilku typów pojazdów różniących się masą bojową, właściwościami trakcyjnymi i uzbrojeniem. Najlżejsze były pojazdy czterokołowe (4-Rad) - Militaria Nr 339 i Nr 340. W jednostkach znajdowały się także cięższe pojazdy sześciokołowe wytwarzane na podwoziach standardowych samochodów ciężarowych - Militaria Nr 340.
Armia niemiecka, obok wzmiankowanych samochodów cztero- i sześciokołowych używała także ciężkich samochodów pancernych Sd Kfz 231/232/233 (8-rad) skonstruowanych na podwoziu typu GS. Były to pojazdy o dobrych własnościach trakcyjnych, lecz o stosunkowo słabym uzbrojeniu i opancerzeniu.
Samochody pancerne były przeznaczone głównie do wykonywania rozpoznania, dlatego nie uznano za właściwe wyposażenie tych pojazdów w silniejsze uzbrojenie. Z kolei grubość opancerzenia była uwarunkowana macą bojową pojazdu, a ponadto mocą silnika.[…]
W niniejszym opracowaniu zostaną omówione tylko trzy podstawowe typy ośmiokołowych samochodów pancernych - Sd Kfz 231/232 i 233 (8-Rad).` Ze wstępu