Książka stanowi syntezę rodzimych doświadczeń reprywatyzacyjnych ukazaną na tle rozwiązań niemieckich. Inaczej niż za zachodnią granicą, w Polsce, po upadku komunizmu, przyjęto jedynie szczątkowe uregulowania restytucyjne, obejmujące wybrane kategorie podmiotów poszkodowanych. Publikacja łączy postawę teoretyczną z analizą dogmatyczną i badaniem aktywizmu sędziowskiego. Wychodząc od teorii i filozofii prawa, poprzez próby modelowania rozwiązań reprywatyzacyjnych, autorzy podążają w stronę analizy prawa pozy­tywnego, by weryfikować rozbieżności między modelem a praktyką, między ideą a konkretem legislacyjnym i judykacyjnym.