Tom Janusza Szubera Próbuję być to obszerny wybór ukazujący niemal całą i niestety już zamkniętą twórczość poety. Wyboru dokonał Antoni Libera, który jest także autorem niezwykle wnikliwego, ale także bardzo osobistego „Posłowia”. Pisze w nim: Niniejszy wybór – najobszernieszy z wszystkich, które się dotychczas ukazały – jest próbą podsumowania. Zbiegają się tu wątki z całego dorobku autora. Mamy tu więc i typowe dla niego wiersze-mininowele, i oniryczne obrazy w stylu Chagalla lub Schulza, i pastisz barokowych rytmicznych rymowanek o galicyjskich klimatach, i „kartezjańskie” namysły nad sensem tożsamości, i wreszcie przedsięwzięcia archeologii pamięci. A składa się to wszystko na autoportret człowieka, który niby tkwi tu i teraz, pomiędzy przedmiotami pospolitego użytku, w marnym czasie przełomu wieków i tysiącleci, w istocie zaś przebywa w zupełnie innym świecie, „gdzieś-kiedyś”, „dawno temu”, w czasoprzestrzeni mitu. Ten mit jest i prywatny, wyrosły z własnych przeżyć, i ponadosobisty – tworzony przez pokolenia od niepa¬miętnych czasów. Janusz Szuber zmarł 1 listopada 2020 roku. Jego twórczość zajmuje osobne i niezwykle ważne miejsce w polskiej poezji współczesnej. Te przejmujące wiersze o samotności i śmierci oswajanej przez codzienność, tłumaczone były na wiele języków i publikowane w zagranicznych czasopismach od "The New Yorkera" po "Innostranną Litieraturę".