Proponowana w niniejszym opracowaniu, podmiotowa koncepcja zabezpieczenia emerytalnego, nie tyle daje przepis na cud ekonomiczny, w postaci zaskakującej metody rozwiązania finansowania systemu zabezpieczenia emerytalnego, co fundamentalnie zmienia relacje państwo - podmiot zabezpieczenia - obywatel, wychodząc od określenia filozofii ubezpieczeń społecznych i zabezpieczenia emerytalnego oraz ich aksjomatów. Obywatel, człowiek, osoba zabezpieczana staje się centrum troski państwa i społeczeństwa, zaś prawo, system prawny ma zapewnić jej, w tym przypadku, zabezpieczenie emerytalne, szanując jej prawa, wolności, swobodę wyboru i samostanowienia o swojej przyszłości oraz zasobach majątkowych i środkach finansowych, będących w jej posiadaniu. Ma to nastąpić tak, by obowiązek zabezpieczenia emerytalnego był raczej stanowczym przypomnieniem o konieczności jego posiadania, aniżeli bezdusznym przymusem ubezpieczeniowym, narzucającym ex lege „jedynie słuszny" stosunek ubezpieczeniowy, którego wa