„Odczyty i rozprawy” niemieckiego filozofa Martina Heideggera (1889–1976) obejmują grupę podstawowych dla tego myśliciela tekstów z lat pięćdziesiątych XX wieku, a więc z płodnego okresu jego rozważań m.in. nad istotą techniki i jej relacją do metafizyki. Trzon prac należy do cyklu wykładów wygłoszonych przez autora pod zbiorczym tytułem „Wejrzenie w to, co jest”. Czytelnik znajdzie w tym tomie, którego pierwsze wydanie ukazało się w 1954 roku, tak kanoniczne rozprawy, jak „Pytanie o technikę” czy „Przezwyciężenie metafizyki”. Jest też esej „Budować, mieszkać, myśleć”, którego tytuł posłużył w latach siedemdziesiątych do nazwania pierwszej polskiej antologii prac Heideggera. Technika, czyli tutaj podstawowy charakter współczesnej cywilizacji, okazuje się pewną dziejową formą metafizyki, orientacją na świat pojęty jako „materiał”, „dostawa” służąca technicznemu wykorzystaniu. Hedegger włączył do „Odczytów...” także rozważania nad poezją Hölderlina, „Zaratustrą” Nietzschego i głównymi pojęciami starożytnej filozofii greckiej.