Niezwykła forma "Nowel dwukrotnych" daje możliwość powrotu do zdarzeń sprzed lat, do historii, które – zdawałoby się – są doskonale skończone i definitywnie zamknięte.

To zbiór opowieści, z których wyziera nostalgia za dawnymi czasami i ich rekwizytami. Nie wiadomo, co jest rzeczywistością, a co snem w tej onirycznej rzeczywistości. A nad miastami i bohaterami wciąż wisi widmo dawno minionych, tragicznych wydarzeń.

Krzysztof Rudowski, po przygodzie z kunsztowną, pełną literackiej erudycji kontynuacją "Rękopisu znalezionego w Saragossie" ("Rękopis zapodziany w Saragossie"), przedstawia zbiór kilkudziesięciu miniatur literackich opatrzonych (oprócz tytułów) kolejnymi latami ostatniego półwiecza. Nie chodzi tu jednak o opis zmieniającej się rzeczywistości. To klasyczne, jednowątkowe historie umiejscowione w realiach swojego czasu, a jedyne, co odróżnia je od klasycznej nowelistyki, to ich podwójność, czyli dwukrotne spotkanie z tymi samymi bohaterami – każda z nowel posiada w zbiorze nowelę bliźniaczą. Odnalezienie ich nie jest trudne, gdy posiadają taki sam tytuł. Bywa jednak, że łączą je jedynie powtarzające się w nich imiona występujących tam postaci. W tych przypadkach czytelnik już sam musi zestawić dwa pasujące do siebie teksty.