Krew królów

Głównym bohaterem jest książę Henryk Probus, pretendent do polskiego tronu. Powieść opisuje jego życie, walkę o władzę na początku w księstwie wrocławskim, gdzie konkurentami są inni śląscy książęta i biskup Tomasz marzący o supremacji Kościoła nad świecką władzą. Kiedy zwycięża na Śląsku, staje do konkurencji z innymi książętami z rodu Piastów w wyścigu do krakowskiego tronu. Książę Probus ma nad nimi poważną przewagę. Został wychowany na dworze czeskiego króla, jednego z najpotężniejszych władców w ówczesnej Europie i popierają go miasta, a to ma wymierny wyraz w zwiększeniu jego możliwości finansowych. Powieść mocno oparta jest na dostępnych faktach historycznych i wiele występujących w niej postaci to postacie historyczne. Ówczesna Polska, na pięć minut przed koronacją króla po długim okresie rozbicia dzielnicowego, jest fascynującym krajem.

Być może walka o władzę jest najważniejszym wątkiem w tej książce. Czytając ją można się zdziwić, jak niewiele zmieniły się motywacje ludzi, ich ambicje i problemy, którym musieli stawiać czoła.