Książka prezentuje aktualną i postulowaną rolę oraz znaczenie krajowych parlamentów w regulacji sektorów sieciowych gospodarki. Autor monografii i analizuje dopuszczalność i granice wpływania przez krajowe parlamenty na działalność krajowych organów regulacyjnych, a także dopuszczalność przyznawania krajowym parlamentom statusu krajowych organów regulacyjnych. Analiza ta została dokonana na podstawie unijnych dyrektyw dla sektorów sieciowych, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości oraz unormowań konstytucyjnych państw członkowskich.

W publikacji przedstawiono m.in.:
– kluczowe elementy statusu prawnego krajowych organów regulacyjnych,
– istotę władzy dyskrecjonalnej krajowych organów regulacyjnych,
– konstytucyjną zasadę zastrzeżenia ustawowego dla regulacji sektorów sieciowych,
– inne niż stanowienie prawa funkcje pełnione przez krajowe parlamenty w sektorach sieciowych,
– postulowane zmiany w architekturze instytucjonalnej sektorów sieciowych, uwzględniające podstawowe zasady konstytucyjne obowiązujące w Unii Europejskiej i jej państwach członkowskich.