Basen Morza Czarnego od 2 poł. XIII w. stał się obszarem intensywnej działalności handlowej Genueńczyków, prowadzonej w oparciu o sieć faktorii. Przebywający w nich kupcy angażowali swój kapitał zarówno w wymianę lewantyńską, jak i handel regionalny, którego podstawą były naturalia. Oba te nurty wymagały lepszego rozpoznania poszczególnych rynków, a z czasem skłaniały kupców do osiedlania się w węzłowych miejscych wymiany. Jednym z takich obszarów były ziemie Królestwa Polskiego.