Podręcznik "Historia nowożytna powszechna (1492-1789) stanowi próbę nakreślenia syntetycznych dziejów Europy i świata od XVI do XVIII stulecia i przeznaczony jest dla studentów kierunków humanistycznych, ale także dla miłośników dawnej historii. Treść podręcznika została ograniczona latami 1492-1789, a zatem od "odkrycia Ameryki" aż do wybuchu rewolucji francuskiej. Motywem przewodnim podręcznika są dzieje i struktury państwa, które w XVI-XVIII w. przeszło znamienną ewolucję od średniowiecznego państwa lennego do nowożytnego państwa narodowego, otrzymując do dyspozycji potężne środki polityczne i ekonomiczne: wzrost gospodarczy, sferę finansową i centralizację władzy. Struktury nowożytnych państw w XVI-XVIII w. zostały opisane w trzech podstawowych kategoriach - stosunków międzynarodowych, struktur władz i rozwoju wojskowości.