W Laboratorium Reportażu Instytutu Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego prowadzimy doświadczenia w zespołowej pracy nad tekstem. Uważamy, że coś nowego można powiedzieć pracując w grupie tak jak w naukach ścisłych czy przyrodniczych. Powstawanie takiego tekstu bardziej przypomina reżyserię niż tradycyjne pisanie. Przykładem eksperymentu jest również ta książka. Najpierw studenci Laboratorium zbierali materiał wyjściowy na Jamnej - rozmowy z ojcem Janem, miejscowe ludnością, członkami duszpasterstwa akademickiego. Później wykorzystaliśmy wszelkie dostępne publikacje. Specjalne podziękowanie chcemy w tym miejscu złożyć Janowi Grzegorczykowi, z którego wywiadów z ojcem Janem porwaliśmy fragmenty zbyt obszerne, by można nazwać je cytatami. Ostatnią wykorzystaną przez nas materię stanowi bogata twórczość pisarska samego głównego bohatera. Za naszymi nadużyciami stała wiara, że zastosowana przez nas metoda najtrafniej i najgłębiej odda zarówno osobowość ojca Jana jak i sens głoszonych przez niego idei.
Żeby ojciec Jan miał do kogo mówić, wymyśliliśmy postacie Moniki i Witka. Ale tak naprawdę czyż to nie jesteśmy my sami - my dzien-nikarze, którzy tę historię opowiadamy?